σέβομαι

σέβομαι, mostly used in [tense] pres.: [tense] impf. in Hdt.7.197: [tense] fut.

A

σεβήσομαι POxy.1381.202

(ii A.D.): [tense] aor.

ἐσέφθην S.Fr.164

, Pl.Phdr.254b, Porph.Plot.12:—feel awe or fear before God,feel shame, οὔ νυ σέβεσθε; Il.4.242, cf. Ar.Nu.293;

τιμῶν καὶ σεβόμενος Pl.Lg.729c

; σεφθεῖσα awe-stricken, Id.Phdr. l.c.: rarely c. inf., dread or fear to do a thing,

σ. προσιδέσθαι . ., ἀντία φάσθαι A.Pers.694

(lyr.);

μιαίνειν τὸ θεῖον Pl.Ti.69d

;

σέβεται καὶ φοβεῖται . . τό τι κινεῖν τῶν καθεστώτων Id.Lg. 798b

: so c. acc. rei, to fear to do it, Antipho 2.4.12: c. part.,

σ. προσορῶν Pl.Phdr.250e

.

2 after Hom., c. acc. pers., revere, worship,

Κρονίδαν Pi.P.6.25

;

θεούς A.Supp.921

, etc.; πάντων ἀνάκτων κοινοβωμίαν ib.223;

Λατώ Ar.Th.123

; Λυκοῦργον σέβεσθαι worship him as a hero, Hdt.1.66, cf. 7.197;

προσορῶν ὡς θεὸν σ. τινά Pl.Phdr.251a

; do homage to Zeus, A.Pr.937: generally, pay honour or respect to . . , θνατοὺς ἄγαν σ. ib.543 (lyr.);

τὸ φίλον S.OC187

(lyr.), cf. Ph.1163 (lyr.), etc.;

σ. τινὰ τύχης μάκαρος E.IT648

.

b esp. of Jewish proselytes,

σεβομένη τὸν θεόν Act.Ap.16.14

, cf.J.AJ14.7.2; σεβόμενοι προσήλυτοι, Ἕλληνες, Act.Ap.13.43, 17.4; σεβόμεναι γυναῖκες ib.13.50.

3 of things,

τὰ βυβλία σεβόμενοι μεγάλως Hdt.3.128

;

ὄργια Ar.Th.949

;

ὦ Πιερία, σέβεταί σ' Εὔιος E.Ba.566

(lyr.);

τὸ σῶφρον αἰδούμενος ἅμα καὶ σ. Pl.Lg.837c

.

II [voice] Act. σέβω is post-Hom., used only in [tense] pres. and [tense] impf., worship, honour, mostly of the gods,

σ. Δήμητρος πανήγυριν Archil.120

;

πατρὸς Ὀλυμπίοιοτιμάν Pi.O.14.12

;

θεούς A.Th.596

;

Νύμφας Id.Eu.22

;

Ἅιδην S.Ant.777

; τἀν Ἅιδου ib.780;

θεῶν θέσμια Id.Aj. 713

(lyr.), etc.; rare in Prose,

νομίζεται θεοὺς σέβειν X.Mem.4.4.19

, cf. Ar.Nu.600; but also of parents, S.OC1377, cf. Ant.511; of kings, Id.Aj.667, etc.; of suppliants, A.Eu.151 (lyr.);

λέγω κατ' ἄνδρα, μὴ θεόν, σέβειν ἐμέ Id.Ag.925

;

αἰχμὴν . . μᾶλλον θεοῦ σ. Id.Th.530

;

σ. ὀνείρων φάσματα Id.Ag.274

;

τὰς ἐμὰς ἀρχὰς σ. S.Ant.744

(εὖ σέβουσι is dub. cj. for εὐσεβοῦσι in A.Ag.338, cf. E.Ph.1320, Tr.85); σέβειν ἐν τιμῇ c. acc., A.Pers.166, Pl.Lg.647a: c. inf., ὑβρίζειν ἐν κακοῖσιν οὐ σέβω, i.e. τὸ ὑβρίζειν, I do not respect, approve it, A.Ag.1612;

τὸ μὴ ἀδικεῖν σέβοντες Id.Eu.749

: rarely of a god,

Ποσειδῶν . . τὰς ἐμὰς ἀρὰς σέβων E.Hipp.896

:—σέβομαι as [voice] Pass., to be reverenced,

ἡ δ' οἴκοι [πόλις] πλέον δίκῃ σέβοιτ' ἄν S.OC760

; τὸ σεβόμενον reverence, Plu. 2.1101d.

2 less freq. abs., to worship, to be religious,

τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν A.Eu.725

, cf. 897;

οὐ γὰρ σέβεις S.Ant.745

;

κρίνοντες ἐν ὁμοίῳ καὶ σέβειν καὶ μή Th.2.53

; but in all these places an object shd. perh. be supplied from the context. (σέβομαι prob. orig. 'I shrink from . . ', of which σοβέω is the causal; perh. cogn. with Skt. tyajati 'desert, let go'.)